* * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Şərab ola mən olam,bir də nazlı dilbər ola,
Bir özgə aləmi vardır,əgər müyəssər ola.

Səfayi-məçlisi-mey min behiştdən artıqdır,
Bir əldə gül tuta çanan,bir əldə sagər ola.

Olanda məst zülfün nigar.nəş'əsi var,
Ümumə zövg verə bəzmi-mey,müəttər ola.

Büsatı-badədə hal əhlinin fədası olum,
Şərabı qal ilə icməəgər peyəmbər ola.

Əsiri-zülfünəm, ey şux, gəl açıqlanma,
Əsirə hörmət edərlər, əgərci kafər ola.

Nə Leyli sən kimi olmuş, nə mən kimi Məçnun,
Nə karədir gəlib onlar bizə bərabər ola?

Görəndə, Vahid,üzün yarımın əsir könlüm,
Nə növ'i sakit olur od olsa, səməndər ola?!

* * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Ölməzdim əgər sən kimi bir dilbərim olsa,
Bir afəti-çan, şuxi-mələkmənzərim olsa.

Hər gun dolanıb başına qurbanin olardım,
Pərvanəsifət ucmağa balüərim olsa.

Mən də sevilərdim bütün aşiqlər icində,
Ahuləri Məçnun eləyən gözlərim olsa.

Kuyində mənə qoy nə bilir eyləsin əqyar,
Əlbəttə,çəzasın cəkər ALLAH kərim olsa.

Biganəyə mən bir belə minnətmi edərdim,
Könlüm kimi bir yari-vəfapərvərim olsa.

Vahid demərəm dərdimi mən başqa nigarə,
Yarım bilir eşgində nə dərdi-sərim olsa.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Yar əgər mehri vəfanı düşünən yar olsa,
Qəm deyildir işin, aləm bizə əğyar olsa.

Əhli dil zöbqü səfanı ləbi-çanandan alır,
Zülmdür aşiqə çanani dilazar olsa.

Var nə qəm gözlərinin xəstəsinə yoxdur əlaç,
Ləblərin carəsin eylər, neçə bimar olsa.

Zülf xalin o mehri göz yaşım eylər rövşən,
Geçə aydınlıq olar, sabiti-səyyar olsa.

Yar əgər aşigə qəmxarılıq etməsə, nə qəm,
Qəm odur özgəyə məşuqəsi qəmxar olsa!

Gözlərin şövg ilə qan tökməyə cox rağibdir,
Məstdir, bunça xəta eyləməz hüşyar olsa.

Var ümidim mənə Vahid daha zülm eyləməyə,
Hali-zarımdan o mehparə xəbərdar olsa.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Xilqətdə sənin tək, gözəlim, can ola bilməz,
Əxlaqı gözəl, sevgili canan ola bilməz.

Fəxr eyləməsin öz gülünə bülbüli-şeyda,
Bir gül, hələ də sən kimi xəndan ola bilməz.

Minlərcə gözəllər yetirir gündə təbiət,
Amma, sənə bənzər gözəl insan ola bilməz.

Yüzlərcə əgər hüsnünə adəm ola heyran,
Bir kimsə mənim tək sənə heyran ola bilməz.

Sən tərbiyədə, hüsndə bir başqa gözəlsən,
Rəftarına, əxlaqına nöqsan ola bilməz.

Hürriyyətə, insanlığa layiq səni gördüm,
Hər kəs səni sevmişsə peşiman ola bilməz.

Öz aşiqinin naz ilə qan eyləmə könlün,
Hürriyyet olan yerdə könül qan ola bilməz.

Hər xoş görünən kimsəyə aldanma, heyifsən,
Hər xoş görünən kimsədə vicdan ola bilməz.

Bu hüsnlə çoxlar səni istər sevə, ey gül,
Vahid kimi eşqində qəzəlxan ola bilməz.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Könül, vəfasız olan nazlı yarə yalvarma,
Nə e'tibar ona, bietibara yalvarma!

Darıxma yaxşı-yaman, ruzigarımız gələçək,
Bu beş gün ömrə görə, ruzigarə yalvarma!

Sənin də bir gün olar növbaharın, ey bülbül,
Xəzan çəfasına səbr eylə, xarə yalvarma!

Faqirə, açizə, məzlumə ehtiram eylə,
Əduya, qan icənə. zümkarə yalvarma!

Vətən yolunda ölüm mərd ücün səadətdir,
Həyat ücün fələki-kəçmədarə yalvarma!

Müxalif əhlinə baş əymə, səd də Mənsur ol,
<<Ənəlhaq>> üstə cəkilsən də darə yalvarma!

Məhəbbət əhlinə, Vahid, həmişə xidmət elə,
Nə taçidarə, nə bir şəhriyarə yalvarma!

* * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Yanında dilbərimin etibarım olmasa da ,
Yenə qəmin çəkərəm , qəmküsarım olmasa da.

Bədəndə yarı canım qalmayıb , gedib yarım ,
Gərək dözəm qəmi - hicranə , yarım olmasa da.

Günüm ki , tar olub o zülf əlindən , ey tari ,
Tərənnüm eylə , səni tari , tarım olmasa da.

Üzün xəyali bəsimdir behişti - kuyində ,
Yüz il xəyalıma gəlməz , baharım olmasa da.

Ləbinlə məst gözün hər düşəndə xatirimə ,
Şərabə rəğbətim artır , xumarım olmasa da.

Mənim bir ahim ilə şəmlər yanır gecələr ,
Toxunma , şöleyi - eşqəm , şərarım olmasa da.

Kəməndi - zülfilə , Vahid , özüm şikar oldum ,
Mənim o ahu baxışlı şikarım olmasa da

* * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Gülsə hər kimsə bizim dediyi-giryanımıza,
Düşsün aləmdə, görüm, hali-pərişanımıza.

Eşq cox dilbəri-bimehrə əsir etdi bizi,
Biri rəhm eyləmədi naləvü əfqanımıza.

Dost sandıq görüb hər şuxu, bəlasın cəkdik,
Düşmən oldu yenə axırda bizim canımıza.

Zövg alar eşgdə bizdən, görüb əhvalımıza,
Hansı dərd əhli əgər gəlsə bizim nöqsanımıza.

Zülf zənçirinə əql ilə əsir olmamışıq,
Eşq divanəsiyik, baxma bu nöqsanımıza.

Gəldi gül fəsli, bizi saqi nəzərdən saldı,
Piri-meyxanə gərəkdir baxa divanımıza.

Dəm qənimətdi, mey ic, Bədrini,Vahid, başa sal,
Bir əlaç olsa, odur dərdi-firanımıza.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Gözəlim, gözlərinin söhbəti hər yanda olur,
Bu məlahətli baxışlar quzu, ceyranda olur.

Bir əlac et mənə, istəkli təbibim sənsən,
Aşiqin çarəsi öz sevdiyi cananda olur.

Bülbül istər gülü, tuti şəkəri, mən də səni,
Eşq sevdası bu üç aşiqi-nalanda olur.

Nə təbiət gurub ömründə, nə dünya yetirib,
O gözəllər ki, bizim Azərbaycanda olur.

Gül əgər bülbülü incitsə, "vəfasız" deməyin,
Qızların taqsiri olmaz, günah oğlanda olur!

Bu gözəllik ki, sənin var, gözəlim, insafən,
Nə mələkdə, nə pəridə, nə də bir insanda olur.

Mübtəla könlümə bilmirəm nə olub, hər gün itir,
Axtarırkən yenə ol zulfi- pərişənda olur.

Vahidin bəlli deyil məskəni pərvanə kimi,
Gah şəm`ə dolanır, gah da gülüstanda olur.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Dindir məni hərdən, gözəlim, fürsət olanda,
Vəslin bizə bir an, nə olar, qismət olanda?

Bax, gör məni zülfün nə pərişanlığa saldı,
Bir gün açaram dərdimi cəmiyyət olanda.

Yüzlərcə cəfa etsən, unutmaz səni könlüm,
Fikirimdəsən, ey gül, yenə hər söhbət olanda.

Biganə əgər olmasa, tez vəslə yetərdik,
Kim xeyr görüb düşməni kəmfürsət olanda?

Zülfün ki, ruyunu, chox qorxuram ondan,
Aləm toxunar bir-birinə zülmət olanda.

Könlüm necə sənsiz, gözəlim, naləsiz olsun,
Bülübül dayanarmı gülünə həsrət olanda?

Vahid, hələ qarşında böyük bir gələcək var,
Dünya bizə ləzzət verəcək cənnət olanda!

* * * * * * * * * * * * * * * * * * *
O qarə zülfün əlindən bəlalıdır könlüm,
Batıb qəmə, elə bil ki, əzalıdır könlüm.

Bu eşq aləminin bilmirəm nədir sirri,
Əsiri-eşq olalı laübalıdır könlüm.

Görəndə sevgilisini qönçə, gül kimi qızarır,
Əbədi bir qıza bənzər, həyalıdır könlüm.

Ölüncə çəkməz əlin nazənin nigarından,
Rəqibə hərgiz inanmaz, vəfalıdır könlüm.

Fələk o zülmü mənə etməyib, rəqib etdi,
Yazılsa dərdü qəmim, macəralıdır könlüm.

Şikəstə ney kimi yarından ayrılan gündən,
Həvayə həmdəm olub, san yaralıdır könlüm.

Mənim də dərdimi, Vahid, deməzsən ol şuxə,
Deyəndə qanə dönər, iddialıdır könlüm.